Rüyalar üzerinde çalışıyorum. Renkli, siyah beyaz rüyalar. Çalışırken kendimden geçiyormuşum. Bu öyle bir geçiş ki bu geçiş sırasında yengeçler gibi yandan yana giderken patlak çıkık gözlerimle etrafımı süzermişim. Kıskaçlarımdan çıkardığım sesler ıssız kumsalda dalgaların arasına karışıyormuş. Karada yaşamayı öğrendiğim kesin. Her saniye ölümle kol kola, yaşamla ölüm arasındaki ince çizgide yürüyorum. Orası kesin. Denizden kopuşum ve tekrar denize dönüş sırasında. Alacalı rüyalara dalıyorum... Can Ezgin
Comments